Złota era dżinsu

Kampania Levi’s jesień 2015

Historia powstania spodni rozpoczyna się na samym początku naszej ery. Początkowo były one zarezerwowane wyłącznie dla mężczyzn. Przypominały bardziej rajstopy. Z upływem czasu i wzrostem umiejętności człowieka oraz rozwojem mody, krój ich kilkukrotnie uległ zmianie.

Poprzednio spodnie były zarezerwowane dla kobiet, które pracowały w fabrykach, uprawiały sporty czy pracowały w domu. Sytuacja zaczęła się zmieniać w latach 60. kiedy to europejskie kobiety zaczęły ubierać się w kostiumy, które spódnicę zastąpiły długie spodnie. Noszenie spodni przez kobiety miało uwidocznić ich równouprawnienie.

Dżins - bez tego wiele osób nie wyobraża sobie życia. Zapewne każda osoba ma chociaż jedną rzecz z dżinsu - kurtkę, spodnie czy koszulę.

Dżinsy wywodzą się z Ameryki, a dokładnie z odzieży robotniczej.

Liberty Ross w reklamie Levisów/ rok 2001

Popularność spodni wykonanych z dżinsu zyskała w końcówce lat 60., kiedy narodził się styl hipisowski, lecz prawdziwą erę dżinsu przypisuje się na lata 70. kiedy to powstał styl punkowy.

Ich styl opisywany jest jako ciężki. Występujące liczne agrafki, ćwieki, dżins, irokezy, dziury - to elementy charakteryzujące ten styl. 

Z dżinsu były robione spodnie różnego kroju, kamizelki, kurtki, czapki. Lecz największą popularność zyskały spodnie oraz kurtki dżinsowe, do których młodzież doczepiała różnego rodzaju naszywki. 

Jedna z pierwszych kampanii marki Levi's

Kolorów dżinsu było dużo - największe uznanie zyskał kolor niebieski, ale popularny był także i szary, zielony, biały, beżowy. Modne również było mieszanie tych wszystkich dżinsowych tkanin.

Przedtem nigdy nie noszono aż tyle dżinsu co pod koniec lat 60. i 70. Ten trend utrzymuje się, aż do dziś i nie bez powodu dżins okrzyknięty jest jako ponadczasowy.

Dżins uznany był i jest za symbol wygody, który świetnie wygląda w zestawie sportowym czy eleganckim. Stwarza on nieskończenie wiele możliwości wyboru. Noszony do dziś przez wszystkich, niezależnie od płci, wieku i statusu społecznego.

Polub nasz fanpage na FB: DYKF Facebook

Tekst: Adrianna Jannasz

Jedwab - arystokrata wsród tkanin

Instagram: @magazyn_tkanin

Jedwab zaliczany jest do grupy włókien naturalnych pochodzących ze zwierząt. 

Włókna jedwabiu otrzymuje się z oprzędów gąsienic jedwabnika morowego (jedwabniki hodowlane) lub dębowego (jedwabniki dzikie). Hodowla odbywa się w krajach takich jak Polska, Francja, Japonia czy Bułgaria.

Jak pozyskujemy włókna jedwabne naturalne?

Zdjęcie kokonów jedwabiu /Fot. www.tetex.com

Włókna jedwabiu otrzymuje się z kokonów, w których znajdują się poczwarki. Są one niszczone przy użyciu procesu zamarzania. Następnie usuwany jest fryzon - czyli splątane włókna z powierzchni kokonu są zdejmowane ręcznie lub maszynowo, odwija się kokon. Potem następuje proces odklejania - nitki poddaje się gotowaniu w wodzie z mydłem. W procesie tym jedwab traci kilkadziesiąt procent swojej masy i staje się bardzo lekki. 

Jedwab cechuje się dużą wytrzymałością na rozciąganie i bardzo dobrą izolacyjnością cieplną. Niestety ma też swoje wady. Negatywnie na jedwab naturalny działają promienie słoneczne, które osłabiają włókno, dlatego zabronione jest suszenie jedwabiu naturalnego na słońcu.

Fot. www.patrizia.aryton.pl

Zbyt długie przechowywanie jedwabiu traci na wartości. Tkanina „starzeje się”, żółknie i traci na wytrzymałości.

Jedwab naturalny powinien być prasowany w temperaturze 150 stopni Celsjusza z zachowaniem środków ostrożności, lub przez zaparzaczkę i prany ręcznie. 

Zastosowanie jedwabiu jest wszechstronne. Wykorzystuje się go do tkanin sukienkowych, bieliźnianych i pościelowych. Z jedwabiu naturalnego wykonywane są apaszki, krawaty, tkaniny dekoracyjne oraz eleganckie garnitury, a także nici do szycia lub haftowania.

Polub nasz fanpage na FB: DYKF Facebook

Tekst: Adrianna Jannasz

Marketing director Givenchy klientką ilustratorki Sylwii Dębickiej

Jeden z trzech obrazów zakupionych przez Marketing Director Givenchy/Ilustracja: Sylwia Dębicka

Pierwsza wystawa prac polskiej ilustratorki Sylwii Dębickiej w Paryżu zgromadziła wielu znakomitych gości. Wśród odwiedzających znaleźli się m.in. członkowie dyrekcji Saint Laurent, Zadig&Voltaire oraz Dior.

Obecna na wystawie była również marketing director Givenchy, która postanowiła zakupić od polskiej artystki trzy akrylowe obrazy namalowane na papierze formatu A3. Spodobały się jej, gdyż przedstawiały sylwetki silnych kobiet. Obrazy wisiały bardzo wysoko na ścianie, a osoby pilnującej galerii nigdzie nie można było znaleźć. 

Ilustratorka Sylwia Dębicka

Po kilku próbach udało się dodzwonić, ale pan z drabiną miał przybyć dopiero po czterdziestu minutach. Potencjalnej klientki czas oczekiwania jednak nie zniechęcił. Powiedziała, że zajmie się czymś i wróci, przy czym kilkakrotnie kazała przyrzekać Sylwii, że nikomu innemu nie sprzeda tych obrazów. Po godzinie, prace Polki jechały już do jej biura w siedzibie Givenchy.

Więcej o ilustratorce Sylwii Dębickiej możecie dowiedzieć się z naszego artykułu:

Ilustratorka mody - Sylwia Dębicka

Polub nasz fanpage na FB: DYKF Facebook

Tekst: Jagoda Lisiak

Ilustracje: Sylwia Dębicka

Jeden z trzech obrazów zakupionych przez Marketing Director Givenchy/Ilustracja: Sylwia Dębicka

Jeden z trzech obrazów zakupionych przez Marketing Director Givenchy/Ilustracja: Sylwia Dębicka

Granny chic

Gucci wiosna-lato 2016

Na ulicach coraz częściej zobaczyć można dziewczyny noszące plisowane spódnice za kolano, berety czy okulary w dużych oprawkach. Popularny są buty na słupku, kwiatowy print oraz noszenie skarpetek do szpilek. To nic innego jak „granny chic”, czyli w wolnym tłumaczeniu „babciny szyk” lub „babciny look”.

Na wybiegu natomiast babciną elegancję promuje dyrektor kreatywny Gucci – Alessandro Michele. W jego kolekcjach znaleźć można bardzo ozdobne i kolorowe ubrania, korale, wspomniane już spódnice midi oraz buty na słupku. Nie brakuje oversizowych, dzierganych swetrów i kokard wiązanych pod szyją.

Ubrania w stylu retro i odcieniach rudości oraz miodu mają w swoich kolekcjach też takie marki jak Miu Miu, Bottega Veneta oraz Prada.

Charakterystycznym elementem dla tego trendu są również białe i siwe włosy, a także różne nakrycia głowy. Popularne są opaski z kokardą, berety i chusty.

Fashionistki pokochały modę z poprzednich dekad i póki co nie planują się z nią rozstać.

Polub nasz fanpage na FB: DYKF Facebook

Tekst: Jagoda Lisiak

Gucci wiosna-lato 2016

Prada jesień-zima 2015

Maszyna do szycia dla początkujących - jaką wybrać?

Początki każdego projektanta wiążą się z tak ważnym zakupem jak maszyna do szycia. Na polskim rynku mamy wiele ofert dotyczących maszyn szwalniczych - tych do użytku domowego lub przemysłowego. Nasze babcie używały maszyn marki Łucznik. Dziś maszyny tej marki nie są tak zachwalane jak kiedyś. Zatem jaką wybrać?

Zanim kupimy maszynę do szycia, musimy zadać sobie bardzo ważne pytanie: W jakim celu będziemy jej używać? To pytanie jest dość istotne, ponieważ cena maszyny wzrasta wraz jej funkcjami.

Jeżeli maszyna do szycia będzie nam potrzebna do domowego użytku, np. poprawki, to potrzebujemy podstawową maszynę do szycia, w którą nie warto inwestować więcej niż 350-400 zł. Im łatwiejsza w obsłudze, tym lepiej. Jeśli natomiast chcemy szyć ubrania - to zaczyna się prawdziwa przygoda z szyciem.

Maszyna podstawowa

Obecnie mamy maszyny wielofunkcyjne z wyborem chwytacza (wahadłowy lub rotacyjny), maszyny mechaniczne, komputerowe i pomocnicze (specjalistyczne).

Do maszyn podstawowych, łatwych w obsłudze, zalicza się maszynę mechaniczną i wielofunkcyjną. Niektóre z nich mają do wyboru 15 ściegów lub 30 i więcej, a w praktyce używa się od 3 do 5. 

W obu maszynach mamy ilość i wybór ściegów, długość ściegu i funkcje dodatkowe – to one wpływają na cenę maszyny. Te nowsze posiadają chwytacz rotacyjny, bo jest łatwiejszy w obsłudze. Oba są dobre, lecz różni je mechanizm owijania nici. Chwytacz wahadłowy jest starszy i występuje w dużo starszych maszynach do szycia oraz w maszynach przemysłowych.

Nowoczesne maszyny do szycia mają bardzo przydatną czynność, której brakuje w starszych modelach - automatyczny nawlekacz nici oraz automatyczne obcinanie nici. Ta ostania jest bardzo przydatna w pracy i znacznie skraca jej czas.

Maszyna domowa komputerowa

Dodatkami do każdej z maszyn są stopki - uniwersalna, do wszywania zamków, do obszycia dziurek i ściegu krytego. A oprócz tego jest zestaw zapasowych igieł, podwójna igła, techniczne przyrządy do maszyny jak śrubokręty do zmiany igły i stopki oraz oleje do oliwienia maszyn.

Do obu maszyn potrzebny jest pedał, który reguluje pracę maszyny.

Maszyna komputerowa jest zdecydowanie najnowocześniejszą maszyną do szycia. Ma więcej dodatków i ulepszaczy od maszyn wspomnianych wcześniej. 

Maszyna ta różni się od zwykłych tym, że wbudowany ma ekran LCD, który informuje o wybranym ściegu i podpowiada jaką stopkę zastosować. Jest droższa od maszyn mechanicznych.

Maszyna Overlock

Jeśli chodzi o maszyny pomocnicze to występuje wiele ich typów. Na rynku obecne są overlocki, które są niezbędne przy szyciu ubrań, coverlocki, guzikarki, dziurkarki, podszywarki - te już są bardziej specjalistyczne, stosowane w zakładach przemysłowych.

Overlock jest niezbędny przy szyciu ubrań, ponieważ obrzuca krawędzie tkaniny, przez co tkanina nie strzępi się. Stanowi element wykańczalniczy oraz używa się go do zszywania brzegów. Jest elastyczny, dzięki czemu nie odznacza się w tkaninie i jest idealny do szycia dzianiny.

Maszyna Coverlock

Coverlock jest lepszą wersją overlocka. Podwija on oraz jednocześnie stębnuje materiał, co przyśpiesza pracę w szyciu. Tak wykańczane są w większości doły oraz rękawy bluzek z dzianiny. 

Zaczynając swoją przygodę z szyciem radzimy wybrać maszynę mechaniczną, podstawową, która jest łatwa w obsłudze. Natomiast jeśli już jesteś wprawiony w szyciu to swoje oczekiwania dostosuj do możliwości jakie dana maszyna oferuje. 

Polub nasz fanpage na FB: DYKF Facebook

Tekst: Adrianna Jannasz